Η εικόνα είναι άσχετη. Απλά είναι το κουτί από ένα πρόγραμμα για οικιακή χρήση που είχε βγει πριν από κάποια χρόνια. Μετά από μία μεγάλη και δραματική περίοδο επιννοήσεων νέων αγορών, διασυνδέσεων λογαριασμών και άρα ελέγχου, μετά πό μια ολόκληρη διαδικσία συνεννοήσεων μεταξύ πολλών για την χρήση των υπολογιστών, ναι, και των καντονέζων ακόμα. Είναι και αυτοί βλέπετε, που δεν τους υπολόγιζε η όποια αυτοκρατορία, γιατί ήταν οι γνωστοί κούληδες, αυτοί που κάνανε όλοι τη δουλειά για τον κόσμο που καταστρεφότανε, και καταστρεφότανε, και όλο υπήρχαν ειδήσεις για το ό,τι καταστρεφότανε και χαλούσε, ακόμη και πολλά χρόνια πριν τον Ιησό, είχαν λοιπόν εφεύρει την μυθοπλασία του Πολέμου, και αυτό τα εξηγούσε όλα.
Μέχρι που από ένα σημείο και μετά, αυτό το πράγμα δεν αργούσε να συμβει όπως παλιά, συνέβαινε και το μάθαινε ο πλανήτης όσο πιο σύντομα μπορούσε, μέχρι εκείνο το πρωινό, που το κατάλαβαν ακόμη και αυτοί που μετέδιδαν, οι ίδιοι ζούσαν την καταστροφή του συστήματος που εξελισσόταν για χιλιάδες χρόνια, να αυτοκαταστρέφεται και να επιγνώθει σε ζωντανή σύνδεση τη ζωή του πλανήτη (!:) σε όσους έβλεπαν τους πύργους να πέφτουν.
Κάπου άκουσα μέσα στη μετάδοση της καταστροφής από το Νησί των Ιαπώνων και την πληροφορία, εκεί ανάμεσα στο αν ο πυρηνικός αντιδραστήρας θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο παγκόσμιο περιβάλλον, πως η Ιαπωνία ήταν και είναι η μόνη Χώρα που έχει δεχτεί Πυρηνική Επίθεση.
Και έτσι είναι, και από τότε που άρχισαν να καταλαβαίνουν οι ίδιοι οι ανθρώποι πως μπορούν να ζήσουν και χωρίς τον πόλεμο τελικά, συμφώνησαν να παραμείνει έτσι.
Μόνο, που στα 50-60 χρόνια που μεσολάβησαν, έχει μετατραπεί η απληστία σε προσόν. Οπότε η ιδέα πως θα πληρώνουμε τα δέντρα για την δουλειά που κάνουν για το περιβάλλον, έχει αποκτήσει και πλήρες νόημα, και οι διάφοροι που χειρίζονται τις κοινωνίες και τους κανόνες τους, έχουν ήδη αρχίσει να το συζητάνε σοβαρά, και να επενδύουν σε κάτι τέτοιο.
Χμ, ακόμα και έτσι όμως, έχει νόημα να αγοράσεις ένα δέντρο και να το φυτέψεις, θα αποκτήσεις πολλές απορίες και ενδιαφέροντα, ας είναι λοιπόν, δεν ξεμακραίνω.
Θυμηθείτε όμως κάτι.
Την ημερομηνία που έγινε η καταστροφή, 11 3 11, ή 3 11 11 αν προτιμάτε.
Το μέγεθος της καταστροφής, 50 χιλιόμετρα μέσα μπήκε η θάλασσα από τσουνάμι.
Πότε αυτός ο λαός θα καταφέρει τοπικά να ανασυνταχτεί.
Πόσο καλά θα ήταν να μπορούσαμε και εμείς να έχουμε τέτοιο βαθμό ετοιμότητας, έστω και 3-4 χρόνια να πάρει όπως το Πουκέ, που πλέον δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα να θυμίζει το 04.
Πόσο χρήσιμο είναι τελικά να μην ξεχνάς.
Peace. Give a chance.
