...κειμενα

Ένα παλιό κείμενο, που μου φάνηκε κρίμα να είναι καταχωνιασμένο σε κάποιον δίσκο.
Χωρίς άλλα σχόλια:

13/09/2003

Οι φάκελοι 
Ναι κάτι άκουσα.
Τελευταία φορά που τον είδα ήταν στο γραφείο του, ήσυχος, με έξι φακέλους αριστερά του και καμια δεκαπενταριά δεξιά του. Έλεγχε αν είχαν όλα τα απαραίτητα στοιχεία που είχαν γραφτεί σε ένα χαρτί την προηγούμενη και σημείωνε για την επόμενη. Μπροστά του, είχε και δύο ραφάκια, με τα εισερχόμενα, που έπρεπε και αυτά να τα ελέγξει.
Ήταν τώρα πέντε χρόνια που ήταν στο ίδιο γράφειο, και από εκεί πλήρωνε το νοίκι του. Πάντα ήσυχος, συμβουλευόταν την λίστα του και ψαχούλευε τους φακέλους, και κάθε τρεις και λίγο, έπερνε και από το πάνω ράφι ένα από τα χαρτιά, κάτι σημείωνε πάνω του, και το συνέραπτε με ένα μικρό πορτοκαλί χαρτάκι με έναν αριθμό, που τον αντέγραφε σε ένα βιβλίο.
Το μόνο που άκουγες στο μικρό του χώρο, ήταν ένα ραδιάκι με ξεζουμισμένες μπαταρίες να παίζει χαμηλά και τους ήχους από τα εργαλεία του, μολύβια συρραπτικά λάστιχα συρτάρια.
Με τους συναδέλφους του δεν ήταν διαχυτικός, και όλοι τον είχανε για περίεργο. Κάθε μία ώρα περίπου, σταματούσε, και κοίταζε έξω από το παράθυρο για λίγα λεπτά με μάτια παγωμένα, και κάθε φορά σαν να ξύπναγε, επέστρεφε στη δουλειά του.
Απο ότι λέγανε ήτανε μόνος του, έμενε σε ένα διαμέρισμα πάνω από την πλατεία του Γκύζη, και πηγαινοερχόταν με ένα σκουτεράκι το οποίο είχε να πλυθεί από τις τελευταίες βροχές. Κουβαλούσε στην πλάτη του αυτά τα σακκίδια που έχουν οι μαθητές τα πόλο.
Σπάνια να τον δεις σε άλλο γραφείο, μόνο στην γραμματεία ελέγχου ποιότητας πηγαινοερχόταν συνέχεια κουβαλώντας φακέλους με ένα καροτσάκι. Από τότε που ήρθε εκείνη η καινούρια για να κάνει την πρακτική της και την βάλανε εκεί, άρχισα εγώ να τον παρατηρώ οτι κάτι είχε αλλάξει πάνω του, βέβαια μπορεί να ήταν και ιδέα μου.
Φαινόταν τώρα και λίγο πιο σκεπτικός στον διάδρομο, και στα διαλλείματα που έκανε κοιτώντας έξω, σαν κάτι να έψαχνε.
Δεν ξέρω, τι να σας πω. Εγώ έλεγα οτι του καλάρεσε η μικρή, η Καίτη στη ρεσεψιον μου είπε οτι η μικρή ρώτησε ποιος είναι αυτός ο περίεργος, ο Λάμπης στο λογιστήριο απέκλειε κάθε ενδεχόμενο να γυρίσει η καινούρια να κοιτάξει τον παλαβό, ο Ερίκκος όποτε τον ρώταγα αυτός τι γνώμη είχε, χαμογελούσε και συνέχιζε να πληκτρολογεί.
Μέσα σε δύο εβδομάδες, είχαν αρχίσει κάτω στο κατάστημα τα στοιχήματα. Θα τα κατάφερνε λες ο παλαβός με την καινούρια?
Πάντως, είχε πέραση. Είχε πάρει το αυτί μου διάφορα στην αποθήκη όταν πίναμε καφέ. Εγώ τους έλεγα πως δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις με τους ανθρώπους, όλοι εκει χάμω αραδιάζανε ιστορίες για να με πείσουν οτι έιχαν δίκιο.
Τελικά έβαλα και εγώ στοιχηματάκι, αλλά οτι θα τα καταφέρει ο Λάμπης, άλλωστε ήταν και το φαβορί, έπαιξα σίγουρα.
Από τότε, άρχισα και εγώ να συμμετέχω στο σύστημα πληροφοριών και προγνωστικών, ήταν υπηρεσία που είχε πληρωθεί άλλωστε. Μάθαμε με τη σειρά για τις τρεις χυλόπιττες της γραμματείας πιστοποίησης, αλλά μάθαμε οτι ήταν και οι τρεις με το βελούδινο γάντι σερβιρισμένες. Μετά ακούσαμε και για τις αποτυχίες της αποθήκης, για την άτυχη έξοδο του υποδιευθυντή, και είχε μείνει μόνο το γκανιάν μου. Έμαθα από πρώτο χέρι οτι είχε βάλει τα μεγάλα μέσα, θα ερχόταν αύριο με το αυτοκίνητό του, και έτοιμος για όλα.
Όταν έμαθα οτι δεν θα έπερνα τελικά φράγκο, ήμουνα σίγουρος οτι κάτι τρέχει με τον περίεργο. Όταν δε τον είδα και με καινούρια γραβάτα, ήμουν έτοιμος να βάλω και άλλο στοίχημα, αλλά είχε έρθει καινούρια τηλεφωνήτρια, και είχανε αλλάξει όλοι παιχνίδι. Μόνο εγώ φαίνεται είχα χαλαστεί που έχασα εκείνα τα δέκα ευρώ, και έμεινα να τον παρατηρώ απέναντί μου.
Την προηγούμενη, είχα δει μάλιστα να του φέρνει και καμια εικοσαριά φακέλους, και να τους αφήνει στο γραφείο του.
Δεν ειδοποίησαν κανέναν πάντως, και αυτό ήταν πολύ άσχημο, απορώ πως ο διευθυντής δεν ούρλιαζε κανα τριήμερο που πήγε τόσο πίσω η δουλειά. Αντίθετα, έμαθα από τον Ερρίκο πως το πήρε πολύ ομαλά και με πολύ ενδιαφέρον.
Ναι, και εμένα ο Λάμπης μου το είπε οτι του στείλανε κάρτα από το καφέ τους στη Θάσο.

...projects and syndication.

project sindycate,
originally uploaded by liquidus.

I post from another server and the greek are all greek to them. Well, not a big problem... Anyway, google this project, newspapers all over the world are syndicating their perspectives.

...KTM

KTM,

Μπορεί κάποιος να έχει δει κάποιο τέτοιο μηχανάκι να κατεβαίνει ή να ανεβαίνει την Κηφισίας πάρα πολύ γρήγορα, με έναν τύπο όρθιο να "σερφάρει" ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Χωρίς ταρζανιές και σούζες, απλά να πηγαίνει γοργά. Προσωπικά, θέλοντας να τεστάρω το flickr, έβαλα τον thrilos να με φωτογραφήσει δίπλα σε ένα τέτοιο μηχανάκι. :D

...easygoing

Αααα, αυτές οι μέρες που τελείωνε το 2004, και άρχιζε το 2005, μπορώ να πω πως ήταν από τις καλύτερες εορταστικές μέρες των τελευταίων ετών.
Οικογενιακό κλίμα, παραδοσιακές τελετές κάθαρσης και εξαγνισμού, μακριά από συγκεντρώσεις ανούσιες και ψυχοφθόρες. Ένας χρόνος που πέρασε άφησε τα σημάδια του και τις κληρονομιές του, σε έαν ακόμη μικρό νεογέννητο που ίσα που θα προλάβει να χρονίσει, βορά στις ορέξεις μας για νέο.
Σκέψεις ζεσταμένες από την θέρμη ξύλου, με ροφήματα να ζεσταίνουν το μέσα μας, και κουβέντες σκόρπιες να καλύπτουν αέναες τροχιές σε χρόνους και σε χώρους. Επαφή με την ύπαιθρο, και το κινητό καταχωνιασμένο στη βαλίτσα, υπολογιστές κλειστοί, και τηλέφωνα κατεβασμένα.
Φίλοι καινούριοι, φρέσκοι, σκονισμένοι από τους δρόμους, έρχονται να λάμψουν και πάλι, αυτόφωτοι και δημιουργικοί, γίνονται και πάλι πηγή έμπνευσης σε βαλτωμένες σκέψεις και κινήσεις. Μια καλησπέρα, ένα τραγούδι, μια αγκαλιά, και με μιας τα πάντα παίρνουν νέο χρώμα.

Να είστε καλά φίλοι, καλή χρονιά!

!:)

PS The link is from e famous greek happy businessman!;)