Πέμπτη, Απριλίου 14, 2005

...μα, σεντονια θα γραφουμε τωρα;;;

Για αρχή, πατήστε αυτό το λίνκ. Μια ερώτηση όπως βλέπετε αν κάνει κάποιος στο... διαδύκτιο, οι απαντήσεις είναι κάπως ενάντια στο αίσθημα το ελληνικό, πως καθίστε καλά, Μακεδονία είναι μόνο μία. Αλλα αυτά λέει βέβαια και το λίνκ της επικεφαλίδας, αυτό το βιβλίο γεγονότων όπως αυτοαποκαλείται.

Βέβαια, κάποιοι που ασχολούνται με το μάτι και τις βασκανίες, τους μεγάλους Μάγιστρους και τους Ατλαντιείς, θα βιαστούν να τα ρίξουν όλα στον Μητσοτάκη που "βιάστηκε" να ανακατευτεί με το θέμα με το τρόπο που ανακατεύτηκε. Ωπ, έπεσε το τσιγάρο στο χαλί!!!!!

Αλλά μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα ρε παιδιά, και πρέπει να φανούμε έστω λίγο πιό έξυπνοι από τους ξύπνιους που μας περι-βάλουν;

Ερωτώ:
Αυτό το "Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η... χώρα" γιατί δεν ήταν εξ' αρχής "Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου... νομός";
Και αναρωτιέμαι:
Είπε κανείς πως με την ίδρυση του κράτους αυτού υπό την επωνυμία Macedonia, αυθορεί και παρά χρήμα έχουμε πόλεμο; Αν έτσι έχουν τα πράγματα, να ονομαστεί Σκόπια, αλλά μετά να αρχίσουμε να συζητάμε μήπως η Ελλάδα θα πρέπει να ονομαστεί Αθήνα, και να ξεχάσουμε τα περί Ελλάδος δεν είναι μόνο η Αθήνα και άλλα τέτοια χαριτωμένα, να κοιτάξουμε να μπούμε στις φωλεές μας οσάν τους πόντικους. Είναι και αυτοί οι Καρδινάλιοι Ρισελιέ που ετοιμάζονται να αμολήσουν τον νέο Ποντίφικα, οπότε να γραπώσουμε τα καριοφίλια του παππού (κατά το Πίτα του Παππού) και τα γιαταγάνια που μας άφησαν οι προγόνοι, να αρθεί το Σύνταγμα άμμεσα, η χώρα να μπει σε γύψο, και να βγάλουμε τα τάνκια στην ΕΟ Αθήνας Θεσαλλονίκης για να ετοιμάσουμε το υψηλό φρόνημα του λαουτζίκου, να βάψουμε τα σύνορά μας με κόκκινη μπογιά από άκρη σε άκρη, και όποιος τολμήσει να περάσει το πόδι του, να του το κόψουμε.

Σαν να πατάμε δηλαδή το κόκκινο κουμπί του ΙΙΙ ΠΠ.

Φυσικά, θα προτοστατήσουν οι παππάδες στη νέα Εθνέγερση, οι Βαβύληδες, οι Γιοσάκηδες, η Μάρα, η Σάρα, ο Τζίμης, ο Κούγιας, ο Βαλιανάτος, σύσσωμη η πιάτσα Κολωνάκι, οι ΡΣ θα μεταδίδουν τα πολεμικά ανακοινωθέντα, κουλουπού-κουλουπού-κουλουπού.

Θα βρουν ευκαιρία και οι Τούρκοι, να μπουν στην ΕΕ (ναι ρε σεις, είμαστε ΕΕ εδώ!), και φυσικά, έτσι σκατά που θα τα έχουμε κάνει και δεν θα έχουμε συνεργαστεί με κανέναν, θα έχουμε πάλι και τις υπόλοιπες γνωστές εξευτελιστικές συνέχειες και συνέπειες, έτσι, για να περάσει και αυτή η μισή χιλιετία κατά τα γνωστά βρε αδερφέ, να είναι και γραμμένα όλα σε διάφορα μέρη, και να έχουν και δουλειά και οι πολεμικές βιομηχανίες, που θα πρέπει να ξεκινήσουν πάλι από την αρχή, μιας και με τα διάφορα κόλπα που έχουμε βρει ως τα τώρα, βλέπω να ισοπεδώνονται τα πάντα, και να αρχίζει πάλι η εξέλιξη του κόσμου από λευκό χαρτί, αν υπάρχει κανένα κομμάτι πουθενά.



Αλλά μήπως το έδαφος της Μακεδονίας που αντιστοιχεί στην Ελλάδα, είναι νομή της δηλαδή, το κομμάτι της ας πούμε, πρέπει να μην τείθεται και υπό αμφισβήτηση; Απ, σωστό αυτό. Δηλαδή εμείς άντε και να δεχτούμε το χωρατό τους και την πλάκα που έχει στηθεί τόσα χρόνια μεταπολεμικά, και να αφήσουμε κάπου και την απορία στουςμεταγενέστερους βρε αδερφέ. Αλλά αν ξαφνικά οι γείτονες την δούνε Σαλονικείς;

Κάτσε, ώπα, χαλάρωσε, έλα στα ίσα σου Σκοπιανέ, Κουμάνοβε, Τίτοβε ή ό,τι άλλο είσαι.
Τσέκαρε μιά τους δίπλα γείτονες.
Ναι, και τους Βούλγαρους και τους Αλβανούς.
Τι γουστάρετε τώρα δηλαδή, να κάνετε το κομμάτι σας διεθνώς, και μετά να ψοφήσετε της πείνας και σεις και τα παιδιά σας (σόρυ για τον κάπως δύστροπο λόγο μου, αλλά τα πήρα κάπως). Όχι, όχι, δεν σας απειλούμε με πόλεμο και εμπάργκα και τέτοια, είστε αρκετά χοντρόπετσοι, σαν ας πούμε... Μακεδόνες, Ηπειρώτες, Θρακιώτες, Θεσαλλείς, και δεν σκαμπάζεται από δαύτα, άλλωστε ακόμα και σήμερα, οι γονείς ας πούμε δεκαπεντάχρονων παιδιών, είστε κάπως αγριεμένοι, δεν ξέρετε το μέλλον τι επιφυλλάσει. Να στείλετε τα παιδιά σας ας πούμε στο... εξωτερικό να σπουδάσουν, που και τι, ε; πως θα ζήσουν στο μέλλον ε;, ποιος να σας βοηθήσει αλλά να μην σας ξεφτελίσει για αυτό, άλλωστε να πάρει, Γιουγκοσλάβοι είστε και εσείς, από ό,τι θυμάμαι, μόνο η Γιουγκοσλαβία ήταν φίλια σε πολέμους, κάτι Βούλγαροι και Αλβανοί ήθελαν περισσότερη βοήθεια, γιατί θαρρούσαν πως το βοσκοτόπι είναι αυτό που ορίζει τον τσέλιγκα.

Αλλά είδες ρε γαμώτη, έχετε και εσείς τους Λιακοπουλέους από εκεί, που σας πασάρουν τα βιβλία ανάλογα με το πόσα κιλά είναι και πόσες σελίδες έχει, με την ιστορία των Λαών να περνάει από τις γενεές πάσες, σε γενεές γκολ εντελώς από την αντίσταση στην επέλαση των βαρβάρων, που έχουν και την πίτα και το μαχαίρι, και θεωρούν πως για να την μοιράσουν εκεί που ανήκει, πρέπει να την πουλήσουν ακριβά.
Και ανακατεύονται εκεί που δεν τους σπέρνουν, χιλιάδες χρόνια τώρα.

Σαν τα μανιτάρια.

Αλλά για να λέμε τώρα και του στραβού το δίκιο και αυτό το Φύρομ, δεν ήταν και λύση. Παρ' όλο που θα συμπεριλάμβανε και την πρόσφατη ιστορία σας μέσα.
Ήταν και μπλεγμένοι οι χάρτες εδώ που τα λέμε και παλαιότερα, οι ταξιδευτές ή ήξεραν που πάνε, ή ανακάλυπταν Αμερικές στις Ινδίες...
Δεν έχουμε τώρα και εμείς με τι να ασχοληθούμε, κοιτάμε και τις δουλειές μας που μοιάζουν πολλές από αυτές άχρηστες σε ένα περιβάλλον λιγότερο ελεγχόμενο, κοιτάει και ο μεγάλος αδερφός τον μικρότερο να τον βοηθήσει, τρομάζει ο μικρός που αντέγραφε τον μεγάλο, και τώρα πρέπει να κάνει κάτι μόνος του, είναι και αυτά τα τραγούδια...

Τεσπά, τα μπλέξαμε πάλι λίγο γείτονα.
Άντε, ας βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας, ας πιούμε και ένα νερό να καθαρίσει λίγο το κεφάλι μας, και πάμε πάλι...

Που λες, εμείς είμαστε τώρα εντός Σέγκεν...

:)

Δευτέρα, Απριλίου 11, 2005

...gypsies

Έχω ακούσει πολλά τώρα τελευταία για τους γύφτους. Ναι, τους γύφτους.

Προφανώς μπορεί και εσείς να τους μπερδεύεται με τους Αθίγγανους. Πως οι γύφτοι είναι κάποιοι τύποι που μένουν σε παράγκες ή πρόχειρα καταλύματα, που άλλοτε μπορεί να είναι τέντες, ακόμα και αυτοί οι μουσαμάδες που τυπώνουν διαφημίσεις, στηριγμένοι με πασάλους, μέσα στις λάσπες όταν βρέχει, κάτω από ντάλα ήλιο όταν έχουν σταματήσει και οι αγέρηδες. Γιατί πολύ πιθανών να έχετε μπερδέψει και τους Αθίγγανους, με τους Happy Campers...

Αυτοί λοιπόν, οι γύφτοι, σαν χαρακτηρισμός και σαν έννοια έχει αποκτήσει έναν ιδιαίτερα προσβλητικό τόνο, παρόλο που η λέξη προτοαποδόθηκε στους μάστορες που παλεύαν με τα σίδερα, σε καμίνια, βαράγανε σίδερα, φτιάχνανε πάντα κάτι γερό και φτηνό, ομοίαζαν με τον Προμηθέα, και μάλιστα τον δεσμώτη, είχαν φέρει την φωτιά και τα καλά της κοντά στον απλό λαό, ναι αυτόν που δεν νοιάζεται ούτε καν για το που μένει, αν είναι να προσφέρει στα παιδιά του και στην κοινωνία ό,τι μπορεί μέσα στην μέρα, ξεκινώντας από το 0, γιατί απλά έτσι είχαν αποφασίσει άλλοι για αυτόν.

Αυτοί οι γύφτοι λοιπόν, μιας και τα καμίνια θέλανε κάρβουνο και ξύλο να θραφεί η φωτιά, ήταν αναγκαστικά μαύροι, από την κορφή μέχρι τα νύχια των ποδιών, μέσα και έξω, και όταν έπρεπε να κάνουν ένα μπάνιο ζεστο και αντιλαμβανονταν πως έπρεπε και πάλι να βάλουν φωτιά κάτω από το καζάνι, πολλές φορές μπορεί να αγανακτούσαν.

Στην συνέχεια της ιστορίας, χάθηκε όλη αυτή η μαστοριά, ο γανωματής, ο καρεκλάς, ο γύφτος, ο ακονιστής και λοιπά. Κάποιοι τους παρατήρησαν, τους μέτρησαν, κάναν τα πειράματά τους, και φτιάξανε βιομηχανίες, εργοστάσια, οχήματα, κομματιάσανε την μαστοριά σε τόσα κομμάτια, και την μοίρασαν υπό όρους, αλλού ανθρώπινους (δουλειά το 1/3 της μέρας), αλλού λιγότερο, και εκεί σκεφτήκαν κάποιοι να αυτοοργανωθούν, ακόμα και σε επίπεδα εθνικά.

Η ιστορία της Ρωσίας, και πως έφτασε εκεί που έφτασε, άλλη ώρα. Αναλογιστείτε μόνο, που έχει να πάει η Ρωσία από εδώ και πέρα, και τι θα γίνει αν ξυπνήσει η Αρκούδα. Χεχεχε!:)

Στον γύφτο λοιπόν.
Και ο δικός μας γύφτος, δεν ομοιάζει με τον γύφτο-αγρότη των άλλων λαών, κάτι Ρουμανίες και Τσεχίες, κάτι Ευρώπες και Αμέρικες. Με το κάρο του και τα άλογα, με το βιολί και την νομαδική ζωή. Ο... Αθίγγανος, ή Τσιγγάνος δηλαδή, αυτοί που αυτοαποκαλούνται Ρομ, οι Ρομιοί με άλλα λόγια, αλλά άσε, πάλι φαίνεται τα έμπλεξα...

Ο γύφτος εδώ στην Ελλάδα, είναι κάτι σαν τον Ήφαιστο όμως. Κουτσός, στραβός, γκαβός, κουλός, γενικά ό,τι πιο κουασιμόδικο (γαλλική παραλαγή αυτή, πιο θρησκευάμενη), αλλά οι αποδέλοιποι Θεοί, σιγά μην είχαν την παραμικρή Τεχνολογία στα χέρια τους αν δεν ήταν το ατομάκι να ασχολείται με τα καμίνια και τις πατέντες (α, και μια μαστορική συνταγή λέει πως αν κάτι δεν πάει καλά, δεν ταιριάζει, δεν δένει κλπ, θέλει ένα γαμοσταυρισματάκι να έρθει να κάτσει, άσχετο...:), όσο για το ποιά τον συντρόφευε ενώ ο Διας είχε γίνει Ταύρος και έκλεβε την Ευρώπη μπας και γλυτώσει λιγάκι από την γκρίνια της Ήρας, ξέρετε δε, Κύπρια...

Αλλά όπως είπαμε, ο γύφτος με τα σίδερα ασχολιόταν.
Γιατί σήμερα τι κάνει? Αυτή η ανακύκλωση που γίνεται στα σίδερα, ποιός εργάζεται σ' αυτήν; Και φυσικά αν έχετε παρατηρήσει, πριν ξεκινήσετε την πιπίλα που έχετε στο μυαλό σας για τον γύφτο, συν γυναιξί και τέκνοις!
Εμμ, σε ποιά άλλη δουλειά μπορείτε να πάτε με όλη την οικογένεια, και να είναι σαν να πηγαίνεις κάθε μέρα Σαφάρι;
Εππ, τι είπατε, τι σχέση έχει το Σαφάρι;
Το μυαλό σας Αφρική με τη μία ε;
Ένα σας λέω πάνω σε αυτό, δεν έχετε δει ακόμα τίποτα!!! Και προβλέπεται η Ήπειρος που έχει θρέψει τον κόσμο όλο και πεθαίνει από ασιτία, να ανταποδίδει μοναδικές στιγμές σε όσους θελήσουν να την βοηθήσουν... Άλλη φορά και αυτό.

Η ουσία είναι πως ο γύφτος είναι πάλι μπροστά. Αν ρίξετε μια ματιά στον Καναδά, θα δείτε πως οι κοινότητες αυτοοργανόνονται χρόνια, με βάση την ανακύκλωση, το πιο άσχετο πράγμα δηλαδή, στα σκουπίδια, που πριν τα πετάξει κανείς, καλό είναι να τους ρίχνει και μια δεύτερη ματιά. Ε, τα σίδερα εδώ να τα πάρει ο γύφτος, τα μπουκάλια εδώ να τα πάρει ο άλλος γύφτος, τα χαρτιά εδώ να τα πάρει ο άλλος γύφτος, και γενικά σε αυτό το αίσθημα της ελεημοσύνης καλό είναι να κόψουμε αυτό το παρακλάδι που αυτοχαρακτηριζόμαστε ανώτεροι και κάπως επειδή κάναμε μια ελεημοσύνη. Άλλωστε, αν το σταματήσουμε αυτό, θα δούμε πως και εμείς χρειαζόμαστε που και που λίγη... ελεημοσύνη! Αλλά καλύτερα να το ονομάσουμε Αγάπη, και να σταματήσουν πάραυτα οι Βαβύληδες περί αγάπης κυρίου και άλλα τεμπέλικα και αμπελοφιλοσοφούμενα, απλά και μόνο επειδή ο Παπάς έχει στο λαιμό του ένα κομμάτι χρυσό και να του το φάνε. ΡΕ, δεν έχετε πάρει χαμπάρι πως γιαυτό φοράει αυτό το μαύρο background; Πρώτα από όλα για να δείχνει καλύτερα το κόσμημα, και δεύτερον να το πάρουν αμέσως χαμπάρι πως λείπει!! Άλλωστε, αν εξαιρέσει κανείς και το μπαστουνάκι τους που μπορεί έτσι να έχει το κατιτίς του (ε να ξεχωρίσει κάπως ρε σεις, Αρχηγός είναι και μάλιστα Ταγός!) όλοι ίδιοι είναι. Μαύρα, μούσια, μαλλιά, ημίψηλο... Τεσπά, άσε αυτούς, μια χαρά παλληκάρια είναι όλοι τους, λεβεντόγεροι.

Και γιατί με απασχόλησε σήμερα ο γύφτος.
Ο κκ. φίλος, ανέφερε διάφορα για χαζούς βλάκες και τέτοια σε μια κουβέντα. Πραγματικά, το να σε πει κάποιος... moloko [!:)] με μπαστουνάκια δίπλα στα ο, εντάξει όντως, σιγά την βρισιά. Είναι σαν να σε λέει ατέρμονο. [Χε, και μάλιστα όχι μόνο μεταφέροντας κίνηση προς μια κατεύθυνση, αλλά κάπως μπλοκαρισμένο σε ένα μικρό διάστημα και πίσω και πρόσω! Κενό δηλαδή, αντί καινού!:)]
Εντάξει, αυτό πάντα σώνεται, διότι... συν Αθηνά, και χείρα κίνει.

Αλλά το να σε λένε "βλάκα", έχει αυτό το "βλαμμένο" μέσα, την "βλάβη" την ίδια, πως μπορεί να είσαι και ελλατωματικός και να μην το ξέρεις. Και όντως σηκώνει κουβέντα αυτό, όπως και το "ηλίθιος", κάτι από ξεχασιάρη λόγω ανηκέστου βλάβης κάνει, το "χαζός" δε, αφού περάσει από το "αγαθιάρης", αφήνει το στίγμα του "τρελλού".
Μα παρόλο που ξέρω πως αυτά είναι αστεία ουσιαστικά, το άλλο, το να σε πούνε γύφτο, δεν ξέρω με πειράζει πιο πολύ. Μπορεί να είναι ελαφρώς ρατσιστικίζον, αλλά είναι και αυτό το θέμα με τα γράσα και την μούργα από τα πετρέλαια που έχω κατά νου τόσα χρόνια, που πως να το κάνεις, δύσκολα "καθαρίζει".

Μήπως να κάνω κανένα ταξιδάκι προς Μ.Ανατολή, γιατί βρέθηκα να αναλογίζομαι μεταολυμπιακά την Απω Ανατολή κατευθείαν;;
Χμμ...

:)