Του Μπέκι η αναχώρηση δηλαδή.
Μα τι άτομα είναι αυτοί οι μαύροι τελικά! Όλο χαμόγελο, και φιλοφρονήσεις με νόημα, πολύ τους πάω γενικά, άλλωστε μερικοί από τους καλύτερούς μου φίλους είναι... έγχρωμοι, αν και θα έπρεπε να τους λένε ασπρόμαυρους, πφφ, πολύ τιβούλα βλέπω τώρα τελευταία, και μάλλον έχει αρχίσει ο εγκέφαλός μου να επηρέαζεται!
Κάτι ακόμα που είδα όμως, είναι και εκείνο το σκηνικό με τους κινέζους στη χώρα μας, με κάτι αποθήκες τίγκα στο ρούχο, και να τους ρωτάνε τα αλάνια με το μαρκούτσι αν έχουν τιμολόγιο. Τα γελαστά μάτια των κινέζων σχημάτισαν ένα ο, και τους κοίταγαν χωρίς να καταλαβαίνουν.
Και καλά κάνουν δηλαδή. Έχουν φέρει τα παλληκάρια ρούχα φτηνά και καλά να ντυθεί ο κοσμάκης, και τα παλληκάρια ψάχνουν σκάνδαλα. Πσσσς τι είναι τούτοι ρε;
Γενικά, κοιτώντας προς ανατολή και νοτιά, μόνο άσχημα δεν βλέπω. Αλλά από την άλλη, και δυτικά και νότια, δεν κουνιέται φύλλο.
Χμμ, τι έγινε ρε παιδιά;
Όλα καλά;
:)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου