Δευτέρα, Ιουλίου 26, 2004

...public relations

Δημόσιες σχέσεις δηλαδή.
Ισορροπίες σε σχοινιά άλλωτε τεντωμένα,άλλωτε χαλαρά, άλλωτε μεγάλα, άλλωτε μικρά.
Ο ισσοροπιστής, ή αλλιώς δημοσχεσίτης καλό θα είναι να έχει γνώση της θέσης του, ποιος είναι τι κάνει και όχι καλά ευχαριστώ. Καλά, ευχαριστώ, εσείς;

Φυσικά και έχει διαφορά η σχέση και η επαφή με τον συνομιλητή σου με την ανάγνωση κειμένων.
Και πολύ μεγάλη διαφορά παρουσιάζει επίσης και η συνομιλία, κατόπιν σχηματισμού γνώμης προς το πρόσωπο που αντιπροσωπεύει τα γραφόμενα και προφανώς διαβασμένα εκ των προταίρων, και η συνέχιση της ισορροπίας.

Το μπλοκάκι λοιπόν αυτό, προσφέρει την δημόσια σημείωση γεγονότων που θα ήθελα... κάπου να τα πω.



:)


Γελάω, γιατί αρχίζω και εγώ να καταλαβαίνω ό,τι οι προχειρότητες στη σκέψη, άλλωτε προϋποθέτουν άμμεση εκτόνωση, και άλλωτε πρόσκαιρη παραμέριση, και επανακατάληψη της προηγούμενης θέσης. Και σε καθημερινή βάση, αυτό που συμπληρώνει την εικόνα είναι οίκος. Και κάνω το λάθος μονίμως και συνεχώς, να επιμένω στο παράγωγο οικονομία.

Να σημειώσω εδώ γιατί (!).
Ναι, δεν ντρέπομαι για τα άλλα άμμεσα κατανοητά παράγωγα ενός οίκου. Όχι οίκου ανοχής, κανονικού, σπιτιού, καταφύγιου, shelter, home re paidia, home sweet home.

Οικογένια, οικοσκευή, καινουργή και μεταχειρισμένα, οικόσιτα ζώα, οίκο-νομία, οι νόμοι του εκάστοτε οίκου, και μου έρχονται τώρα και κάτι λόγια της Θάτσερ, δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο οικογένειες και δημόσιες σχέσεις (Margaret Thatcher, ET3, χτες το βράδυ), (ήκουσα εδά τον κρητικό μέσα μου, μα δεν κατέχω αν έχει σχέση με τον κριτικό) ε, και είπα να κρατήσω κάποιες σημειώσεις.

Μπορώ ήδη να φανταστώ την αντίδραση των πολλών, γιατί αντιλαμβάνομαι πως κάποια πράγματα μπορεί να ακούγονται περίεργα για αρχή. Φανταστείτε λοιπόν και την δική μου θέση, που δεν έχω βάλει τα πράγματα στη σωστή τους θέση, με αποτελέσματα διάφορα! Ναι κάπου μπέρδεψα τις δημόσιες σχέσεις με διάφορες άλλες σχέσεις, ας πούμε δημοσιονομικές. Το ελληνικό ερωτιματικό (semicolon), και η δεξιά παρένθεση [)], υποδηλώνουν κλείσιμο του ματιού με χαμόγελο [;)].

Δηλαδή, έγινε κάτι και δεν το κατάλαβα;
Αχα, για αρχή δεν έχω κανένα αποδεικτικό, από κανέναν φορέα, ανεξάρτητο ή μη, της διάρκειας συμμετοχής μου σε μια διαδικασία εθελοντικής προσφοράς εργασίας, έστω και αν αυτό αποδυκνείεται, με κάποιο αναγνωριστικό αντικείμενο. Μόνο ενός Macquarium, που μάλιστα, έτσι όπως ήταν γεμάτο νερό χωρίς συγκεκριμένο λόγο, κόντα σε τόσα ηλεκτρονικά, καλά έκανε ο AWMNguy και εκνευρίστηκε.
Πόσοι κατάλαβαν επακριβώς τι θέλω να πω; ελάχιστοι.
Πόσους αφορά; ακόμα πιο λίγους.
Η ορθογραφία; έλα μωρέ, σιγά τα ωα.
Η ορθή προσπάθεια; κάτσε μωρέ, κατούρα και λίγο.
Ο ορθολογισμός; πσστ, φιλαράκι, καλά είσαι, εδώ μιλάμε, δεν γράφουμε και θυμόμαστε ό,τι χαιρόμαστε. Και όλα αυτά, γιατί μετά το ερωτηματικό, χρειάζεται κεφαλαίο; Ακριβώς.
Και ποιος κατάλαβε τι;

Περιγράφωντας λοιπόν μια απλή σκέψη, πέφτεις στην παγίδα να πρέπει να την περιγράψεις ακόμα καλύτερα, και πιο καθαρά, και πιο επιμελημένα, και πιο κατανοητή, και γενικά, καλύτερα.

Το να είμαι αναγκασμένος να βάλω σε ένα ρυθμό τη σκέψη μου, ίσως να σημαίνει απλά αυτό.
Και εδώ επέρχεται και πάλι το θέμα της νομής του οίκου, και εδώ έχουμε τεχνικούς οίκους, οίκους υψηλής ραπτικής, βιομηχανικούς οίκους και αν θέλετε, και οίκους ανοχής, μιας και γίνεται θέμα σε ειδήσεις, μιας και στο κάτω-κάτω της γραφής είναι και το αρχαιότερο επάγγελμα, ελεγμένο από αρχαία κείμενα, αρχαίες αποδείξεις, ή μήπως ήταν αρχαία τιμολόγια; Άσε, ας μην ξανατεθεί δημοσίως σαν θέμα, όπως και το Ελλάδα και Μac στο ΧελΜΟΥΓΚ, που ένα πόστ, τα έκανε όλα πουτάνα.

Αν πάλι θέλει κάποιος την traffic, να πάρει σαν παράδειγμα δημοσίων σχέσεων, ας είναι έτοιμος να τυπώσει και σε ανακυκλωμένο χαρτί, τα οιαδήποτε κουτσομπολιά και φήμες που κυκλοφορούν. Καλή έκδοση!

Για αυτό, ας κλείσω και εγώ εδώ, για να δω το λίνκ που έβαλα στην επικεφαλύδα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: