Άλλη μια χρονιά στη Θεσσαλονίκη.
Η δεύτερη για τον σύλλογο και για την προσπάθεια που καταβάλει να γνωρίσει στον κόσμο μια εναλλακτική πλατφόρμα που πιθανώς να είναι και καλύτερη από ό,τι ήδη χρησιμοποιεί καθημερινά και να μην το ξέρει. Την πλατφόρμα του Mac, το MacOS X.
Ξεκινήσαμε πριν από δύο χρόνια σαν απλοί επισκέπτες, και το μοναδικό περίπτερο που υπήρχε τότε, ήταν του αντιπρόσωπου στην Βόρεια Ελλάδα, της Elite. Πουθενά αλλού πλην από ένα ή δύο μηχανάκια στημένα δίπλα σε τεράστια εκτυπωτικά, δεν υπήρχαν σε όλη την έκθεση. Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιαστηκαν τα μηχανάκια τότε, ο κλασικός, να απευθύνεται μόνο σε επαγγελματίες του χώρου, ο παλός καθημερινός χρήστης δεν είχε αίσθηση στην Ελλάδα των αλλαγών που είχε φέρει το Χ στην πλατφόρμα και στην ίδια την Apple.
Πέρυσι, έγινε κάτι το απίθανο. Σε μια υποτονική έκθεση, που τίποτα καινούριο δεν είχε να δείξει στον κόσμο των υπολογιστών μια τρελή παρέα έκανε την διαφορά. Σε περίπτερα γεμάτα κινητά και βιντεοκάμερες, με κόσμο βιαστικό να χαζεύει βιτρίνες, έμοιαζε περίεργος ο συνοστισμός σε ένα άχαρο περίπτερο με δύο-τρία τραπέζια, και αραδιασμένα τα μηχανήματα που είχαν φέρει κάτι τύποι με μαύρες μπλούζες από το σπίτι τους. Ο κόσμος καθότανε, τον καλούσαν μάλιστα να καθίσει και να παίξει, να χαζέψει κάτι νέο, κάτι όμορφο, κάτι... λειτουργικό! Η επόμενη εβδομάδα για τα μαγαζιά που ασχολούνται με τα Mac στην Θεσσαλονίκη, ήταν αποκάλυψη. Πούλησαν μέσα σε δύο εβδομάδες, ότι δεν είχαν πουλήσει σε έξι μήνες! Οι τύποι με τα μαύρα μπλουζάκια, με τον σύλλογο με το περίεργο όνομα, είχαν καταφέρει με τον ενθουσιασμό τους να δείξουν στον κόσμο αυτό που και αυτοί έβλεπαν, ένα νέο, ένα καλό, ένα χρήσιμο λειτουργικό, σε ένα όμορφο και μαζεμένο μηχάνημα. Αυτό ήταν.
Η κίνηση για την συμμετοχή και στην φετινή έκθεση, ήταν ήδη προαποφασισμένη.
Μεγαλύτερο περίπτερο, περισσότερη βοήθεια από όλους εδώ στην Θεσσαλονίκη, περισσότερος κόσμος, πιο ενημερωμένος, από που αλλού, από ένα site στο internet. Οι νέοι iMac, σε πρώτη παρουσίαση, και 17'' αλλά και ένας εντυπωσιακός 20'' να δεσπόζει στο τραπέζι με τις 'οθόνες χωρίς κουτί'. Κεντρικά τοποθετημένος ένας διπλός G5 με ανοιχτό το πλαϊνό του καπάκι να δείχνει αυτάρεσκα το μοναδικό εσωτερικό του, συνοδευόμενος από μια νέα οθόνη 20'' wide να δείχνουν video και αφαρμογές με μοναδική ταχύτητα. Στην υπόλοιπη μεριά της 'φάτσας' μας, αραδιασμένα όλα τα μεγέθη από τα ΡΒ να μαγνητίζουν τον κόσμο. Στην πίσω μεριά του περιπτέρου, τρία workstations για ήχο, video και γραφικά, να βοηθάνε στις συζητήσεις βάθους, που είχαν τα εξειδικευμένα μέλη μας με τους εξειδικευμένους φίλους που ήρθαν να μας δουν να ρωτήσουν και να μάθουν.
Γίναμε όμως και κακοί. Βάζαμε δυνατά την μουσική, χορεύαμε, φωνάζαμε, γελάγαμε, και γενικά 'ενοχλούσαμε' τον καθωσπρεπισμό που επικρατεί στα υπόλοιπα άδεια περίπτερα. Το άδεια, δεν είναι ούτε κομπασμός, ούτε υπερβολή. Φυσικά και αν όλα τα περίπτερα ήταν σαν το δικό μας θα θυμίζαμε περισσότερο παζάρι και λιγότερο έκθεση. Και δεν αρκεί η δικαιολογία πως εμείς σκεφτόμαστε διαφορετικά για να υποστηρίξει το γεγονός της χαλαρότητάς μας. Μας αρέσει να ερχόμαστε στο επίπεδο του χρήστη, καταφέρνουμε να πλησιάζουμε τον επαγγελματία, απαντάμε σε όποια ερώτηση μας τεθεί. Μα σίγουρα, αυτά δεν αρκούν για να φέρουν την Apple Hellas σε ζωή.
Συνεργασία. Λέξη κλειδί. Καταφέραμε να ξεσκάσουμε, να ξεσπάσουμε, να αντιδράσουμε, να αναδράσουμε (αν μου επιτρέπεται) με όλον αυτόν τον αχταρμά που χαρακτηρίζεται σαν κόσμος των υπολογιστών. Και η δράση στην συνέχεια, μοιάζει να είναι πιο απλή από ό,τι στην αρχή.
Ήδη, μεγαλώσαμε. Ήδη αποδυκνείουμε τις προθέσεις μας, και κρατάμε το προσωπικό στοιχείο έξω από αυτή την προσπάθεια, δίνοντας αξία στην ομάδα. Δοκίμαζουμε, κρίνουμε και εφαρμόζουμε. Πιθανώς αργά, μα σταθερά. Ποιος βιάζεται, το καλό αργεί να γίνει!
Κάτι το οποίο εμένα προσωπικά μου έκανε εντύπωση εδώ, είναι η ανάγκη των 'suits' να νοιώσουν λίγο πιο χαλαρά [ή αν θέλετε, χαλλλλλλλλαρά:)], μα ταυτόχρονα αναγνωρίζουν την θέση τους και τον περιορισμό που προέρχεται από τις εταιρίες. Και βλέπουν έναν Apple όχι μόνο για τα γνωστά χαρακτηριστικά τους, αλλά με ένα υποβόσκον χαμόγελο, δίνουν το thumb up στον S.Jobs για τις αλλαγές που ήδη έχει ξεκινήσει στην βιομηχανία τουλάχιστον των υπολογιστών. Καταπληκτικές εποχές υπολογίζω να έρχονται, λάβετε θέσεις! Αλλά ούτως ή αλλέως, στην έκθεση αυτή μιλάμε για συστήματα επικοινωνίας. Πιθανώς και με ένα ευρύτερο φάσμα από την επικοινωνία μέσω κυμμάτων ή καλωδίων.
Πιθανώς και μέσω ανθρώπων.
Think different.
1 σχόλιο:
Πρέπει να ομολογήσω πως δεν είχα πάει πέρα από το περίπτερό μας.
Υπάρχει γενικότερα περισσότερος κόσμος, και γενικότερα επικρατεί ένα κκασσικό θα το χαρακτήριζα εκθεσιακό κλίμα. Εντύπωση προκαλεί το περίπτερο της Microsoft, με πολύ ωραίο σχεδιασμό και χρώματα, και η παρουσία γενικότερα μεγάλων εταιριών είναι αισθητά προσεγμένη. Υπάρχει όμως και ένα περίπτερο (μου φαίνεται ενός συνδέσμου εμπόρων μηχανών γραφείου ή κατί τέτοιο) που δεν έχει απολύτως τίποτα! ένα τραπεζάκι και 6 καρέκλες. Μόνο! :). Σε εμάς πάλι από την άλλη, επικρατεί ένα φοβερό μπάχαλο από καλώδια, κουτιά, μπουφάν, τσάντες, καφέδες, μπύρες, περιοδικά, μπλούζες, χαρτάκια, παραχαρτάκια, τσιγάρα, κάρτες, κιθάρες(!), κόσμος.
Χαμός εν ολίγοις.
Δεν είναι άσχημο, αλλά σκέφτομαι πως θα μπορούσαμε να έχουμε μια πιο σοβαρή παρουσία, έτσι ένα κλίμα σαν applestore ας πούμε.
Ας είναι.
Για τέτοιες καταστάσεις, χρειάζονται χρήματα, και τα χρήματα δίνονται με μια προοπτική να φέρουνε περισσότερα χρήματα, και ούτω καθ' εξής.
Πως όμως έχω μια αίσθηση, πως σύντομα θα το κάνουμε και αυτο, δεν ξέρω!!
:)
Δημοσίευση σχολίου